Mobilny żyroskop

Po­mysł stwo­rze­nia mo­bil­ne­go ży­ro­sko­pu na­ro­dził się w gło­wie Ol­gi Haw­ry­luk, współ­za­ło­ży­ciel­ki Cen­trum Te­ra­peu­tycz­ne­go Uni­qu­eCen­ter. Ol­ga Haw­ry­luk jest fi­zjo­te­ra­peu­tą, te­ra­peu­ta mi­kro­po­la­ry­za­cji, Me­to­dy To­ma­ti­sa i BAK dla­te­go sty­mu­la­cje OUN są jej ko­ni­kiem. Z uwa­gi na za­po­trze­bo­wa­nie sty­mu­la­cji ukła­du przed­sion­ko­we­go dla dzie­ci z uszko­dze­nia­mi CUN, oraz w opar­ciu o ist­nie­ją­ce ży­ro­sko­py, wy­ko­rzy­sty­wa­ne np przez ko­smo­nau­tów, po­wstał po­mysł Mo­bil­ne­go Ży­ro­sko­pu dla dzie­ci z wy­zwa­nia­mi.

Na oko przy­po­mi­na ko­lo­ro­wą huś­taw­kę, ale nie słu­ży do za­ba­wy. Urzą­dze­nie sty­mu­lu­je układ przed­sion­ko­wy i mo­że być wy­ko­rzy­sty­wa­ne w re­ha­bi­li­ta­cji dzie­ci z po­ra­że­niem mó­zgo­wym i nie tyl­ko. Pro­to­typ opra­co­wa­no i wy­ko­na­no w ra­mach Re­gio­nal­ne­go Pro­gra­mu Ope­ra­cyj­ne­go Wo­je­wódz­twa Ma­zo­wiec­kie­go 2014–2020.

Jest bez­piecz­ny dla re­ha­bi­li­to­wa­ne­go, bo wszyst­kie czę­ści ru­cho­me ma za­bu­do­wa­ne. Za­pro­jek­to­wa­no go tak, by nie za­bie­rał du­żo miej­sca, dzię­ki cze­mu moż­na go prze­no­sić i trans­por­to­wać. Mo­że być uży­wa­ny w do­mu lub w cen­trum re­ha­bi­li­ta­cji. Je­go ob­słu­ga nie wy­ma­ga spe­cjal­nych kwa­li­fi­ka­cji, więc z ła­two­ścią mo­gą się tym za­jąć ro­dzi­ce czy opie­ku­no­wie dziec­ka, sta­jąc się do­dat­ko­wy­mi te­ra­peu­ta­mi swo­ich pod­opiecz­nych.

Zmysł równowagi

Za nasz zmysł rów­no­wa­gi, czy­li czu­cie położenia ciała w prze­strze­ni, od­po­wia­da układ przed­sion­ko­wy. Mieści się w błędni­ku błonia­stym w uchu wewnętrznym. Zmysł ten ćwi­czy­my od sa­me­go uro­dze­nia – kołysząc się, huśtając, tur­lając czy pod­ska­kując. To, co wygląda tyl­ko na nie­winną dzie­cięcą za­bawę, jest niezbędną dla roz­wo­ju sty­mu­lacją. Dzę­ki sty­mu­la­cji przed­sion­ko­wej ko­ra sen­so­mo­to­rycz­na mo­że sie in­ten­syw­nie roz­wi­jać a co za tym idzie dal­szy roz­wój ukła­du ner­wo­we­go.

Złe funk­cjo­no­wa­nie układu przed­sion­ko­we­go może skut­ko­wać po­ważny­mi za­bu­rze­nia­mi. Z ko­lei dzie­ci nie­pełno­spraw­ne, np. z mó­zgo­wym po­rażeniem dzie­cięcym, wy­ma­gają do­dat­ko­wej sty­mu­la­cji układu przed­sion­ko­we­go. I tu właśnie ja­ko narzędzie sty­mu­la­cji spraw­dza się żyro­skop.

Na­le­ży do­dać ze po­zwa­la on na sty­mu­la­cje we wszyst­kich w trzech płasz­czy­znach­co jest klu­czo­we i moż­li­we tyl­ko w ży­ro­sko­pie.

Rodzice jak terapeuci

Jest bez­piecz­ny dla re­ha­bi­li­to­wa­ne­go, bo wszyst­kie czę­ści ru­cho­me ma za­bu­do­wa­ne. Za­pro­jek­to­wa­no go tak, by nie za­bie­rał du­żo miej­sca, dzię­ki cze­mu moż­na go prze­no­sić i trans­por­to­wać. Mo­że być uży­wa­ny w do­mu lub w cen­trum re­ha­bi­li­ta­cji. Je­go ob­słu­ga nie wy­ma­ga spe­cjal­nych kwa­li­fi­ka­cji, więc z ła­two­ścią mo­gą się tym za­jąć ro­dzi­ce czy opie­ku­no­wie dziec­ka, sta­jąc się do­dat­ko­wy­mi te­ra­peu­ta­mi swo­ich pod­opiecz­nych.

Ży­ro­skop bę­dzie wy­ko­rzy­sty­wa­ny do te­ra­pii psy­cho­ru­cho­wej dzie­ci o róż­nym po­zio­mie nie­peł­no­spraw­no­ści

Eksperci mówią „tak”

Żyro­skop był spraw­dza­ny i opi­nio­wa­ny przez eks­per­tów – i zdo­był po­zy­tyw­ne oce­ny. Sprzęt umożli­wia nie tyl­ko ćwi­cze- nia. Po­zwa­la na ob­ser­wację pro­ce­sów i zmian za­chodzących pod­czas sty­mu­la­cji. Niewątpli­we ko­rzyści wy­ni­kające z możli­wości kon­troli mo­to­rycz­nej wraz z kon­trolą za­pi­su EEG po­zwo- lą na lepszą ocenę możli­wości mo­to­rycz­nych pa­cjen­ta, jak rów­nież na uzy­ska­nie lep­szej sta­bi­li­za­cji tułowia, kon­tro­li głowy, in­te­grację odru­chów oraz lep­sze od­czu­wa­nie ciała w prze­strze­ni, a następnie lepszą je­go kon­trolę na zie­mi, re­ak­cje po­stu­ral­ne uzy­ska­ne w żyro­sko­pie wpłyną na me­cha­ni­zmy pod­czas re­duk­cji cho­du – wy­li­cza w opi­nii eks­perc­kiej Ewa Wo­je­wo­da, re­ha­bi­li­tant i te­ra­peu­ta SI. Według eks­per­tów urządze­nie jest użytecz­ne w te­ra­pii in­te­gra­cji sen­so­rycz­nej, szcze­gól­nie u dzie­ci z mó­zgo­wym po­rażeniem dzie­cięcym, u któ­rych często ogra­ni­czo­ne jest sa­mo­dziel­ne wpra­wie­nie ciała w ruch. Możli­wość wy­chy­le­nia się w trzech płasz­czy­znach po­zwa­la na sty­mu­lację wszyst­kich ka­nałów półko­li­stych. Sa­mo­dziel­ne de­cy­do­wa­nie o am­pli­tu­dzie i kie­run­ku wy­chy­le­nia po­zwa­la określić pre­fe­ren­cje dziec­ka, co może być bar­dzo po­moc­ne przy dia­gno­zie nie­pew­ności gra­wi­ta­cyj­nej i wrażli­wości przed­sion­ka na ruch. Na­leży pod­kreślić, że możli­wość sa­mo­dziel­nej lo­ko­mo­cji w urządze­niu wpływa na wzmac­nia­nie po­czu­cia spraw­stwa– pod­kreśla w opi­nii An­na Gaj­da, neu­ro­lo­go­pe­da, te­ra­peu­ta me­to­dy in­te­gra­cji sen­so­rycz­nej Cen­trum Te­ra­pii i Dia­gno­zy Ini­cja­ty­wa w Puławach.

Czas terapii ustalany jest indywidualnie w zależności od wieku pacjenta, schorzenia.